Η παρέμβαση της Ρ. Δούρου στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών και Άμυνας
Η ηγεσία της ΕΕ και κυβερνήσεις χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία, κα, δεν έχουν καμία διάθεση να αντιμετωπίσουν τους “δύο ελέφαντες στο δωμάτιο”, την πολιτική της ΕΕ στη Γάζα και το θέμα της Τουρκίας και της αναθεωρητικής της ατζέντας, καθιστώντας έτσι αδύνατη την υλοποίηση του στόχου του Συμφώνου για τη Μεσόγειο για δημιουργία “χώρου ειρήνης και ευημερίας” σε ολόκληρη τη Νότια Μεσόγειο. Αυτό παρατήρησε στην παρέμβασή της η Ρένα Δούρου κατά την παρουσίαση του Συμφώνου για τη Μεσόγειο, από την Υφυπουργό Εξωτερικών, Αλ. Παπαδοπούλου, στην κοινή συνεδρίαση της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας & Εξωτερικών Υποθέσεων.
“Θα πρέπει η ΕΕ πρώτον, να αλλάξει ριζικά την πολιτική της στη Μέση Ανατολή, έναντι του Ισραήλ, προωθώντας ειρηνευτικές πρωτοβουλίες στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ για το παλαιστινιακό και δεύτερον να τιθασεύσει τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, που εκτός των άλλων που δημιουργούν εντάσεις με τις αραβικές χώρες, αναπτύσσοντας μια νέα ευρωτουρκική στρατηγική σχέση”.
Η Τομεάρχισσα Εξωτερικών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παρατήρησε ότι το διεθνές περιβάλλον σε σχέση με εκείνο της Διακήρυξης της Βαρκελώνης, πριν από 30 χρόνια, έχει “αλλάξει επί τα χείρω”. “Βιώνουμε αλλαγές σε βάρος της Ειρήνης, της δημοκρατίας, της συνεργασίας και της ευημερίας των λαών της Ευρώπης”. “Τότε η Διακήρυξη της Βαρκελώνης έδινε έμφαση στη δημοκρατία, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην κοινωνία των πολιτών. Σήμερα οι στόχοι αυτοί όχι μόνο δεν έχουν επιτευχθεί αλλά ζούμε την πλήρη απαξίωσή τους”.
“Ζούμε την επικράτηση του δικαίου του ισχυρού, την αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των ισχυρών παικτών, τις επιλεκτικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ στο πλαίσιο της συναλλακτικής διπλωματίας των ντιλς του Τραμπ, αναδιατάσσοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων στη Μέση Ανατολή”. “Στο εσωτερικό μέτωπο, στην μεν Ευρώπη ζούμε την ενίσχυση της ακροδεξιάς, στη δε Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική οι λαοί υφίστανται την ανάκαμψη αυταρχικών καθεστώτων, ενίοτε μέσα σε συνθήκες διάλυσης κρατών όπως η Λιβύη”.
Η Ρ. Δούρου υπογράμμισε ότι αν και ο “στόχος του Συμφώνου είναι η οικοδόμηση ενός περιφερειακού πλαισίου” έχουν προηγηθεί “χρόνια κυρίως διμερών συμφωνιών με μεμονωμένα αραβικά κράτη” και πλέον σήμερα πολλά από αυτά “δεν ενδιαφέρονται για τις προοπτικές γεωπολιτικής συνεργασίας με την ΕΕ και αναζητούν νέες συμμαχίες, νέες συμφωνίες με Ρωσία, Κίνα – χαρακτηριστική η περίπτωση της Αιγύπτου που εντάχθηκε στους BRICS”.
