Εισήγηση της Ρ. Δούρου στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του ΥΠΕΞ
Την προώθηση “ευέλικτων λύσεων” που ανοίγουν το δρόμο σε αυθαιρεσία, σε απευθείας αναθέσεις, σε αναξιοκρατία, σε αδιαφάνεια, σε έλλειψη λογοδοσίας, σε συγκεντρωτισμό και, εντέλει, σε λογική εξυπηρέτησης όχι των εθνικών συμφερόντων αλλά συμφερόντων ημετέρων, στηλίτευσε η Ρένα Δούρου, Τομεάρχισσα Εξωτερικών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κατά την εισήγησή της στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΞ για τη Σύσταση Γραφείου Ελληνικής Προεδρίας ενόψει της ανάληψης από τη χώρα μας της προεδρίας της ΕΕ κατά το β’ εξάμηνο του 2027. Χαρακτήρισε το σχεδιαζόμενο Γραφείο “άδειο κέλυφος”, με διεκπεραιωτική λογική που αγνοεί “συγκεκριμένες καλές ευρωπαϊκές πρακτικές”. “Οι οκτώ αλλαγές σε ένα νομοσχέδιο 8 άρθρων, τις οποίες πρότεινε ο Υπουργός Εξωτερικών, επιβεβαιώνουν ακριβώς την κριτική μας περι προχειρότητας”, παρατήρησε η ίδια, ασκώντας κριτική στην εμμονή της κυβέρνησης να μην υπάρχει Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. “Εκπέμπει μήνυμα αδιαφορίας για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα σε μια περίοδο που κρίνει το μέλλον αυτού καθαυτού του ευρωπαϊκού εγχειρήματος“.
“Χρειαζόμαστε μια προεδρία που θα ανακτήσει την αξιοπιστία των ευρωπαϊκών θεσμών στα μάτια κυρίως των νέων”, εξηγώντας ότι ένα διαφορετικό, ουσιαστικό Γραφείο Προεδρίας συνεπάγεται “ρήξη με τη μέχρι σήμερα πολιτική“.
Απαιτείται νέος προσανατολισμός της Ευρώπης
“Απαιτεί νέο προσανατολισμό των προτεραιοτήτων στη βάση περισσότερης Δημοκρατίας, περισσότερης Δικαιοσύνης, περισσότερης στρατηγικής αυτονομίας“. “Απαιτεί μια νέα Ευρώπη, αντιφασιστική, αντιρατσιστική φιλειρηνική, κοινωνική και πράσινη, όπως την οραματίζονταν πολιτικοί από τον Αλτιέρο Σπινέλι ως τον Ζακ Ντελόρ, που αναφερόταν σε “τρεις κοινές φιλοδοξίες: ένα χώρο ενεργητικής ειρήνης, ένα πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη και έναν ιδιαίτερο τρόπο διαχείρισης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας πολυμορφίας”. “Καμία από τις φιλοδοξίες αυτές δεν αποτελεί σήμερα επιδίωξη της κας φον ντερ Λάιεν ή του Έλληνα Πρωθυπουργού”, παρατήρησε η Ρ. Δούρου.
Εξήγησε ότι όπως το σχεδιάζει η κυβέρνηση, που δεν θα είναι αυτή που θα ασκήσει την προεδρία το 2027 καθώς θα έχουν προηγηθεί οι εκλογές, το Γραφείο “αποτελεί ένα πυροτέχνημα υψηλού όμως κόστους“, όχι μόνο για τα 20 εκατομμύρια που θα στοιχίσει, “αλλά και για την απώλεια άλλης μίας ευκαιρίας για άσκηση πραγματικά ενεργητικής, πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής για την προάσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και την ειρηνική επίλυση διαφορών με τους γείτονές της – όπως ακριβώς έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολες συνθήκες πολυκρίσης“.
Άλλη μία χαμένη ευκαιρία
- Το σημερινό νομοσχέδιο “αποτελεί άλλη μία χαμένη ευκαιρία για μια αναβαθμισμένη άσκηση της Προεδρίας το 2027 με τη συμμετοχή της κοινωνίας, της ΤΑ, της ακαδημαϊκής κοινότητας, παραγωγικών φορέων.
- Η κυβέρνηση “όπως έχει κάνει μέχρι σήμερα με τη θέση του Μη Μόνιμου Μέλους του ΣΑ του ΟΗΕ, δεν διαθέτει σαφή συνεκτική εθνική στρατηγική ώστε να μπορεί να αξιοποιεί θεσμικές θέσεις σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας και θεσμικές λειτουργίες σε επίπεδο ΕΕ”. “Και αυτά τα δομικά ελλείμματα δεν μπορεί να τα καλύψει κανένα Γραφείο Προεδρίας…”
- Η Ελληνική Προεδρία θα κληθεί να αντιμετωπίσει προκλήσεις από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο και την Κοινή Αγροτική Πολιτική ως την Κοινή Εξωτερική πολιτική και την Πολιτική. Σε ό,τι αφορά το ΠΔΠ, “ένα επικίνδυνο νομοθέτημα που, στο όνομα μεγαλύτερης «ευελιξίας» και «απλούστευσης», προχωρά σε συγχωνεύσεις προγραμμάτων και ταμείων, βαθαίνοντας τις ανισότητες με περικοπές σε βασικούς τομείς όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η χρηματοδότηση της περιφερειακής συνοχής” και υπονομεύοντας άμεσα την ικανότητα της χώρας μας να επενδύει, να στηρίζει την περιφέρειά της και να σχεδιάζει το μέλλον της“. “Όλα αυτά στη σκιά του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, που έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά σε βάρος της χώρας μας, πλήττοντας την αξιοπιστία της αλλά και, το κυριότερο, τον πρωτογενή τομέα“.
- Αυτήν την πρόκληση θα κληθεί, μεταξύ άλλων, να αντιμετωπίσει η Ελληνική Προεδρία χωρίς καμία τύχη αν κρίνουμε από το σημερινό νομοθέτημα αλλά και τη γενικότερη στάση, είτε αδιαφορίας είτε παθητικότητας, των διαδοχικών κυβερνήσεων Μητσοτάκη από το 2019 απέναντι στα ευρωπαϊκά ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα και την Ελλάδα.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά υπέρ της Τουρκίας σε βάρος Κύπρου κι Ελλάδας
- Η ίδια υπογράμμισε τις επιπτώσεις της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας “των δύο μέτρων και δύο σταθμών“, που ενώ ορθά καταδικάζει τη βάρβαρη της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποσιωπά τη συνεχιζόμενη για πάνω από μισό αιώνα εισβολή και κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία“.
- Η Τουρκία αν και “εισβολέας, κατακτητής μέρους της επικράτειας κράτους–μέλους της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν καταδικάζεται, δεν υφίσταται κυρώσεις αλλά ανταμείβεται με τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα SAFE, παρότι δεν έχει προχωρήσει στην άρση του casus belli, παρότι συνεχίζει προκλητικά να αμφισβητεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
- “Γεγονότα που συνεχίζει να αγνοεί ο κ. Πρωθυπουργός, όπως φάνηκε και από τη σημερινή του τηλεοπτική συνέντευξη”.
- “Σήμερα ζούμε την υποχώρηση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου. Όχι τυχαία, η ακροδεξιά καλπάζει από τον Βορρά στο Νότο. Η ΕΕ τραμποποιείται ραγδαία, ανοίγοντας τον δρόμο προς την εξουσία στην ακροδεξιά και την alt-right”.
