fbpx

Πρόοδος ναι, αλλά η κατάσταση είναι άκρως ανησυχητική. Ο λόγος για την Ευρώπη που παραμένει η ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρος στον πλανήτη, με την αύξηση των δασικών πυρκαγιών και των πλημμυρών, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, να δοκιμάζει σοβαρά υποδομές, οικοσυστήματα αλλά και την οικονομία της. Η Έκθεση για το Περιβάλλον της Ευρώπης που δημοσιοποίησε στις 29 Σεπτεμβρίου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) παρέχει πλήρη εικόνα του περιβάλλοντος, του κλίματος και της βιωσιμότητας σήμερα στην Ευρώπη, στη βάση δεδομένων από 38 χώρες. «Δεν έχουμε το περιθώριο να μειώσουμε τις φιλοδοξίες μας για το κλίμα, το περιβάλλον και τη βιωσιμότητα» δήλωσε η Leena Ylä-Mononen, εκτελεστική διευθύντρια του ΕΟΠ.

«Η Ευρώπη πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στις πράσινες φιλοδοξίες της και να εφαρμόσει τις περιβαλλοντικές και κλιματικές πολιτικές που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας ώστε να επιτύχει το μακροπρόθεσμο όραμά της για καλή ζωή στον πλανήτη μας» σημειώνεται στην Έκθεση. Η Leena Ylä-Mononen προειδοποιεί: «Το περιθώριο για ουσιαστική δράση στενεύει και οι συνέπειες της καθυστέρησης γίνονται ολοένα και πιο απτές». Πράγματι, αυτές οι καθυστερήσεις έχουν αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή οικονομία. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η κλιματική αλλαγή προκάλεσαν μεγαλύτερη οικονομική ζημιά στην Ευρώπη μεταξύ 2020 και 2030 από ό,τι σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας. Η μέση ετήσια οικονομική ζημιά στην Ε.Ε., που συνδέεται όλο και περισσότερο με τους επαναλαμβανόμενους καύσωνες, τις πλημμύρες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, αγγίζει τα 44,5 δισ. ευρώ μεταξύ 2020 και 2023, δηλαδή είναι 2,5 φορές υψηλότερη σε σχέση με την περίοδο 2010-2019, σύμφωνα με τα στοιχεία της Έκθεσης του ΕΟΠ. Οι αρνητικοί αυτοί αριθμοί δεν είναι τυχαίοι. Περίπου τα 3/4 των εταιρειών που παράγουν αγαθά και υπηρεσίες στην Ευρωζώνη «εξαρτώνται σε πολύ υψηλό βαθμό» από ένα τουλάχιστον φυσικό οικοσύστημα, σημειώνουν οι συντάκτες της Έκθεσης. Τονίζουν, επίσης, ότι το 75% των τραπεζικών δανείων χορηγείται σε επιχειρήσεις που στηρίζονται σε φυσικούς πόρους για τις δραστηριότητές τους και πως σχεδόν το 15% των βιομηχανικών εγκαταστάσεων βρίσκεται σε περιοχές που είναι εκτεθειμένες σε κίνδυνο πλημμύρας. «Η φύση βρίσκεται αντιμέτωπη με την υποβάθμιση, την υπερεκμετάλλευση και την απώλεια βιοποικιλότητας, ενώ παράλληλα η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται» σχολίασε η Leena Ylä-Mononen στους Financial Times, υπογραμμίζοντας ότι έτσι «υπονομεύονται η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, η μακροπρόθεσμη ευημερία, ασφάλεια και ποιότητα ζωής».

Ωστόσο σήμερα η ηγεσία της Ε.Ε. επιχειρεί να αλλάξει ρότα, υποβαθμίζοντας τις κλιματικές δεσμεύσεις της. Είναι ενδεικτικό ότι το πρόγραμμα εργασίας της Κομισιόν για το 2026, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Euractiv, προβλέπει «το πέρασμα από την Πράσινη Συμφωνία για την Ευρώπη (Green Deal) της πρώτης θητείας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην εποχή του Συμφώνου για την Καθαρή Βιομηχανία (Clean Industrial Deal), που είναι ευνοϊκό για τις επιχειρήσεις και έχει ως κύριο στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας»… Παράλληλα, στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για τη μείωση κατά 90% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ως το 2040, χώρες όπως η Γαλλία και η Πολωνία ζητούν τη μείωση των ρυθμών μετάβασης, ισχυριζόμενες ότι πλήττονται οι ήδη δοκιμαζόμενες οικονομίες τους. Δείγματα αλλαγής εποχής στη σκιά της τραμπικής απαξίωσης της κλιματικής κρίσης… Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Σύμφωνα με την Έκθεση, οι κλιματικοί στόχοι της Ε.Ε. δεν κινδυνεύουν μόνο από τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και από το ότι οι φυσικές δεξαμενές άνθρακα της Ε.Ε., δηλαδή τα δάση και οι υγρότοποι, έχουν μειωθεί κατά περίπου 30% την τελευταία δεκαετία, δηλαδή δεν απορροφούν πλέον την ίδια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα…
Share This