Συνέντευξη της Ρένας Δούρου στο Κόκκινο
“Στις ανακοινώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών, στις δημόσιες παρεμβάσεις των κυβερνητικών στελεχών, δεν γίνεται πουθενά λόγος για κρατουμένους, για παράνομη κράτηση και φυλάκιση των εθελοντών του στόλου αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό λαό στη Γάζα, λέξη για πράξη πειρατείας σε διεθνή ύδατα, λέξη για την καταπάτηση του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ”, παρατήρησε μεταξύ άλλων η Ρένα Δούρου, βουλεύτρια Δυτικής Αθήνας και τομεάρχισσα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, μιλώντας Στο Κόκκινο, στο Μαγκαζίνο και τον δημοσιογράφο Δ. Ελευθεράτο (https://youtu.be/MLyYiLiJz28) .
“Έχουμε κρατουμένους απαχθέντες Έλληνες πολίτες, αλλά νομίζω ότι μία ελληνική κοινωνία που παρακολουθεί τον κύριο Πάνο Ρούτσι στη δέκατη ένατη ημέρα φκαι παρακολουθεί και τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να υβρίζει τον ίδιον, τη γιατρό του και το γεγονός ότι έχει βάλει το σώμα του μπροστά για την ανεύρεση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, δεν περιμένει πολλά περισσότερα γιατους Έλληνες και τις Ελληνίδες που αυτή τη στιγμή κρατούνται παρανόμως από το Ισραήλ” είπε χαρακτηριστικά.
Η ίδια κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τη σιωπή / αποδοχή από την κυβέρνηση της επίκλησης από ισραηλινής πλευράς της άγνωστης νομικά έννοιας της “ζώνης αναχαίτισης” προκειμένου να κάνει το πειρατικό ρεσάλτο στα πλοία του στολίσκου της ειρήνης. “Αντιλαμβάνεστε τι είδους αρνητικό, σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας, προηγούμενο δημιουργείται αν για παράδειγμα η Τουρκία κάνει χρήση του ίδιου όρου για να δικαιολογήσει ανάλογη αυθαίρετη και κατά το διεθνούς δικαίου, ενέργεια ενάντια σε ελληνικά πλοία; Ή ενάντια σε κυπριακά; Πώς θα επικαλεστεί τότε η Αθήνα το διεθνές δίκαιο να έχει ήδη κάνει αποδεκτή την παραβίασή του από το Ισραήλ;”
Σχολιάζοντας την αναίτια καθυστέρηση του επαναπατρισμού των κρατουμένων Ελλήνων εθελοντών, έκανε τη σύγκριση με την απελευθέρωση το Σάββατο εκατοντάδων άλλων εθελοντών από ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία, Τουρκία: “η κυβέρνηση λειτουργεί γραφειοκρατικά όμως εδώ έχουμε μια επείγουσα συνθήκη. Χθες λοιπόν παρότι Σάββατο, ημέρα αργίας για το Ισραήλ απελάθηκαν 137 εθελοντές από δεκατέσσερις χώρες. Για τους υπηκόους αυτών των χωρών δεν είχαμε αργία, είχαμε για τους Έλληνες σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση. Και βέβαια να θυμίσω ότι μεταξύ των εθελοντών είναι και η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς, η Πέτη Πέρκα, που έχει διπλωματικό διαβατήριο και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται βάσει του διεθνούς δικαίου με διαφορετικό τρόπο”.
Βασικά σημεία της συνέντευξης της Ρ. Δούρου
- “Η κυβέρνηση δεν ασκεί εξωτερική πολιτική με αυτοπεποίθηση όπως ισχυρίζεται. Ασκεί μια τυχοδιωκτική εξωτερική πολιτική, η οποία δεν διεκδικεί, είναι παθητική παρατηρήτρια χωρίς να εκμεταλλεύεται τη θέση του Μη Μόνιμου Μέλους που κατέχει σήμερα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δεν τόλμησε να συνταχθεί με τις εκατόν πενήντα έξι χώρες που έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους.
- Δεν μιλάει καν για γενοκτονία! Δεν αναλαμβάνει καμία πρωτοβουλία. Δεν τολμά να οργανώσει μια διεθνή διάσκεψη για τη Μέση Ανατολή και την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο.
- Εδώ και έξι χρόνια κινείται επικοινωνιακά, ως δεδομένη και προβλέψιμη σύμμαχος και αυτοί είναι οι επιθετικοί προσδιορισμοί από τα χείλη του ίδιου του Έλληνα, του πρωθυπουργού. Γιαυτό και η χώρα μας καταγράφει ήττες σε όλα τα μέτωπα, από τα Βαλκάνια ως την Ανατολική Μεσόγειο, την Βόρειο Αφρική.
- Είναι ενδεικτική η περίπτωση της μη πόντισης του καλωδίου ηλεκτρικής σύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου στην Κάσο. Ακούσαμε με απορία και μεγάλη έκπληξη και τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Πρωθυπουργό στην συνέντευξή στη ΔΕΘ να λέει ότι δεν είναι και δική μας προτεραιότητα σε τελευταία ανάλυση. Εμείς έχουμε άλλες ενεργειακές προτεραιότητες και ότι τέλος πάντων για όλα αυτά φταίει η Κυπριακή πλευρά.
- Στο κομμάτι που αφορά το κυριαρχικό δικαίωμά μας στην Κάσο, αυτό αρνήθηκε η κυβέρνηση να το ασκήσει – έκανε και κάνει πίσω συνεχώς απέναντι το προκλητικό αφήγημα της Τουρκίας περί “Γαλάζιας Πατρίδας” που αμφισβητεί συστηματικά την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
- Τώρα καταλαβαίνει κανείς τώρα την απόσταση μεταξύ αυτής της κατασκευασμένης πραγματικότητας που προωθούσε ο κ. Πρωθυπουργός με τη βοήθεια των ΜΜΕ περί απομονωμένου Ερντογάν. Για του λόγου το αληθές όσα είδαμε στις μέρες που συνεδρίαζε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υποδεικνύουν με έναν τρόπο ολοκάθαρο, ξεκάθαρο, ότι πόσο χαμηλά βρίσκεται η διεθνής θέση της χώρας μας.
- Ο κύριος Ερντογάν συναντήθηκε δύο φορές με τον πρόεδρο Τραμπ στην Νέα Υόρκη, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός περιορίστηκε στη συνάντηση με την κυρία Γκιλφόιλ, την πρέσβη των ΗΠΑ, που την περιμένουμε σχεδόν ένα χρόνο να έρθει στην Αθήνα, όταν ο ομόλογος της στη Τουρκία έχει αναλάβει καθήκοντα ήδη από τον Μάιο…
- Σε αυτή τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ που το ένα κράτος μετά το άλλο αναγνώριζαν το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού σε κράτος, εμείς είχαμε έναν πρωθυπουργό και έναν υπουργό Εξωτερικών που δεν ψέλλισαν λέξη για το θέμα. Άραγε εκατόν πενήντα δύο κράτη αυτή τη στιγμή είναι υπέρ της τρομοκρατίας; Γιατί αυτό είναι το αφήγημα εδώ και δύο χρόνια της Ελληνικής κυβέρνησης: ότι όσοι κάνουμε λόγο για παλαιστινιακό κράτος και τη δημιουργία του, σχεδόν συμπλέουμε με τρομοκράτες.
- Αυτά αρκούν για να κατανοήσουμε πόσο πολύ έχει υποβαθμίσει τη διεθνή θέση της χώρας η δεξιά κυβέρνηση. Διότι, δεν είμαστε όλοι λωτοφάγοι. Γνωρίζουμε τη σκυτάλη που έδωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και τις χωρίς προηγούμενο εξαιρετικές, με απτό παραγόμενο αποτέλεσμα, πολιτικές που άσκησε ο Νίκος Κοτζιάς ως υπουργός Εξωτερικών και μάλιστα σε μία δημοσιονομική κατάσταση ασφυξίας για την πατρίδα μας, μέσα στη χρεοκοπία.
- Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της ΝΔ και Υπουργού Υγείας, η Ρ. Δούρου παρατήρησε μεταξύ άλλων ότι “ο συγκεκριμένος για άλλη μια φορά κάνει το λαγό”. “Διότι, δεν υπήρξε κανένας από την κυβέρνηση, από τους τόσους νομικούς που είναι υπουργοί, να του τραβήξει το αυτί; Είναι δυνατόν εμείς με πενήντα ένα χρόνια ανοιχτό το ζήτημα της κατοχής της Κύπρου, να μην αναγνωρίζουμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο; Μία χώρα σαν τη δική μας, με ανοιχτά μέτωπα στην εξωτερική πολιτική, όταν δεν ασπάζεται τους θεσμούς στους οποίους είναι και καταστατικό μέλος. Και εμείς που την σύμβαση της Ρώμης για τη δημιουργία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου την έχουμε υπογράψει και κυρώσει να λέμε μαζί με τον Τραμπ και τον Νετανιάχου ότι απορρίπτουμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο;
