Σημαντική η συνεισφορά του Ρόμπερτ Ρέντφορντ στη διάδοση του περιβαλλοντικού κινήματος μέσα από το σινεμά
«Θυμάμαι ότι είχα ακούσει από πολύ μικρός μια χαρακτηριστική ρήση των ιθαγενών Αμερικανών, σύμφωνα με την οποία δεν κληρονομούν τη γη από τους προγόνους τους, αλλά τη δανείζονται από τα παιδιά τους. Αυτό με άγγιξε βαθιά και προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τη σοφία τους ως κατευθυντήρια αρχή στη δική μου προσέγγιση για τη δουλειά μου για την προστασία του πλανήτη μας». Τα λόγια ανήκουν στον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, από μια συνέντευξή του το 2024 στο περιοδικό Orion. Τη συνέντευξη πήρε ο εγγονός του Κόνορ Σλόσερ, παραγωγός και μέλος του Δ.Σ. στο Redford Center, ένα από τα δύο ιδρύματα του ηθοποιού μαζί με το Sundance Institute. Αντικείμενό τους, η κλιματική δικαιοσύνη, οι δράσεις, η περιβαλλοντική εκπαίδευση με εργαλείο την κινηματογραφική παραγωγή. Στον τομέα αυτό ο Ρέντφορντ λειτούργησε καταλυτικά. Είχε εξερευνήσει και γνώριζε τη φύση και τα διακυβεύματά της σε βάθος και η συμβολή του ήταν καθοριστική στο να ευαισθητοποιηθεί η ελίτ του Χόλιγουντ γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα. «Αναδείχθηκε σε μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες του περιβαλλοντικού κινήματος» σχολίασε χαρακτηριστικά ο Λεονάρντο ντι Κάπριο.
Αυτή η ιδιαίτερη σχέση του είχε ξεκινήσει από την παιδική του ηλικία. «Μεγάλωσα στη Σάντα Μόνικα στη δεκαετία του 1940, ήταν όμορφα, μια περιοχή γεμάτη πράσινο, λάτρεψα τον ωκεανό και την ανοιχτή, απέραντη παραλία, αλλά είχα πρώτη φορά την εμπειρία ενός τεράστιου τοπίου όταν ήμουν περίπου 11 ετών και ταξιδέψαμε με τη μητέρα μου με το αυτοκίνητο στο Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι (στην Καλιφόρνια). Αυτό άλλαξε τη ζωή μου» εξηγούσε στην ίδια συνέντευξή του πέρυσι.
Το 1973, ενώ γύριζε τις τεράστιες κινηματογραφικές επιτυχίες «Το κεντρί» με τον Πολ Νιούμαν και «Τα καλύτερά μας χρόνια» με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ, εντάχθηκε στο περιβαλλοντικό κίνημα που έκανε τότε τα πρώτα του βήματα. Αντιτάχθηκε σθεναρά και με επιτυχία στην εγκατάσταση μιας τεράστιας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα στην πολιτεία της Γιούτα όπου έμενε, ενώ άσκησε πίεση για να υιοθετηθούν σημαντικές περιβαλλοντικές νομοθεσίες σχετικά με τον καθαρό αέρα και το καθαρό νερό. Τότε έγινε μέλος του Δ.Σ. της σημαντικής Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης Natural Resources Defense Council (NRDC), όπου παρέμεινε δραστήριος ως το τέλος της ζωής του. «Το περιβαλλοντικό κίνημα έχασε έναν γίγαντα. Κανείς δεν έκανε περισσότερα πράγματα για να ρίξει άπλετο φως στα πιο σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα ήδη από το ξεκίνημα του περιβαλλοντικού κινήματος τη δεκαετία του 1970 ως τη βιοποικιλότητα και τις κλιματικές κρίσεις του σήμερα. Πρέπει να συνεχίσουμε να τιμάμε το όραμά του στο δύσκολο περιβαλλοντικό τοπίο που αντιμετωπίζουμε σήμερα» έγραψε ο πρόεδρος του NRDC Μάνις Μπάνπα. «Πριν από μισό αιώνα ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ αναγνώρισε τη σημασία που έχει η δύναμη της αφήγησης στο να εμπνέει και να ενεργοποιεί τη συλλογική φαντασία για φιλόδοξες αλλαγές» εξήγησε ο ίδιος. «Αυτό το όραμα άνοιξε δρόμους σε νέα και ευρύτερα ακροατήρια, ενισχύοντας και διευρύνοντας το περιβαλλοντικό κίνημα» πρόσθεσε.
Τη σημαντική συνεισφορά του Ρ. Ρέντφορντ στη διάδοση του περιβαλλοντικού κινήματος μέσα από το σινεμά αναδεικνύει η ανακοίνωση με την οποία αποχαιρέτησε τον ιδρυτή του το Sundance Institute: «Η απώλεια του ιδρυτή και φίλου μας Ρόμπερτ Ρέντφορντ μάς αφήνει συντετριμμένους αλλά και βαθιά ευγνώμονες για το έργο της ζωής του. Το όραμά του για έναν χώρο και μια πλατφόρμα ανεξάρτητων φωνών πυροδότησε ένα κίνημα, που για πάνω από σαράντα χρόνια έχει εμπνεύσει γενιές καλλιτεχνών και έχει επαναπροσδιορίσει τον κινηματογράφο στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο».
