Άρθρο της Ρένας Δούρου στο Παρόν της Κυριακής
Μόνο ένα θαύμα μπορεί να κάνει πράξη τη δέσμευση του Πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στο Άγιο Όρος σχετικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μόνης της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Και αυτό γιατί όπως έγραψε η Ρένα Δούρου σε άρθρό της στο Παρόν της Κυριακής : “Είτε πρόκειται για τις σχέσεις με την Τουρκία (που δεν κάνει βήμα πίσω στην προώθηση του παράνομου αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”) είτε με τη Λιβύη (που αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας), η κυβέρνηση είναι συνεπής. Εφαρμόζει την ίδια επικίνδυνη εξωτερική πολιτική με πολύ επικοινωνία κι ελάχιστη ουσία. Κάτι που σημαίνει ότι οι μοναχοί του Αγίου Όρους μάλλον θα πρέπει να περιμένουν ένα… θαύμα για τη Μονή Σινά..”
“Να μας έχετε εμπιστοσύνη”… Στην πραγματικότητα ο κ. Πρωθυπουργός ζητά λευκή επιταγή για τους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής του. Ωστόσο αυτή ακριβώς η πολιτική συγκεντρώνει όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά που την καθιστούν, εδώ και έξι χρόνια, όχι μόνο αναξιόπιστη αλλά αναποτελεσματική και, in fine, επικίνδυνη για τη χώρα.
Βασικά σημεία του άρθρου
- Η πολιτική του “δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου” του κ. Μητσοτάκη συρρικνώνει το διεθνές αποτύπωμα της χώρας, την περιθωριοποιεί, κρατώντας τη μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων ενώ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον πολλαπλασιασμό ηττών σε μια περίοδο διεθνούς αβεβαιότητας και ανακατατάξεων.
- Η δε περίπτωση της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής του Σινά συμπυκνώνει, σε μικρογραφία, το modus operandi αυτής της επικίνδυνης ΙΧ εξωτερικής πολιτικής. Ένα modus operandi που συνίσταται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, παθητική στάση και απουσία εθνικής στρατηγικής. “Βλέποντας και κάνοντας” με λίγα λόγια…
- “Όμως η απόφαση (του αιγυπτιακού δικαστηρίου) δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία και η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια: στην περιοχή είναι σε εξέλιξη το, εθνικής σημασίας για την Αίγυπτο πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης Great Transfiguration Project (Μεγάλη Μεταμόρφωση), που, σύμφωνα με τα αιγυπτιακά ΜΜΕ, έχει τη στήριξη του Προέδρου Αλ Σίσι. Τον Δεκέμβριο του 2024, το Παρατηρητήριο Παγκόσμιας Κληρονομιάς προειδοποιούσε με Δελτίο Τύπου με τίτλο “Όρος Σινά: Ένα Ιερό Τοπίο Παραμορφώνεται από Ένα Σχέδιο Μαζικού Τουρισμού”.
- Μέχρι σήμερα ο κ. Γεραπετρίτης δεν έχει απαντήσει σε κοινοβουλευτική ερώτηση που του έχουμε απευθύνει, στις 2 Ιουνίου, βουλεύτριες και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σχετικά με το ποια ήταν συγκεκριμένα η προετοιμασία της επίσκεψης Σίσι, αν δημεύεται η περιουσία της Μονής, αν η περιβόητη “συναντίληψη” στηρίζεται σε μια απλή “προφορική συνεννόηση”, αν περιλαμβάνει την πλήρη προστασία και αναγνώριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής. Και τέλος αν διαθέτει συγκεκριμένη στρατηγική. Αυτή η σιωπή που μπορεί να εκληφθεί και ως αρνητική απάντηση, δεν ξαφνιάζει.
Το άρθρο της Ρένας Δούρου στο Παρόν της Κυριακής
Η Μονή Σινά, ο κ. Μητσοτάκης κι ένα θαύμα
“Να μας έχετε εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο χαρακτήρας αυτού του μοναστηριού να αλλάξει και είμαστε σε συνεννόηση με την αιγυπτιακή πλευρά, ώστε αυτό να διασφαλιστεί με τρόπο νομικά ισχυρό στο βάθος των αιώνων”. Αυτή ήταν, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, η δημόσια δέσμευση του Πρωθυπουργού για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στο Άγιον Όρος.
“Να μας έχετε εμπιστοσύνη”… Στην πραγματικότητα ο κ. Πρωθυπουργός ζητά λευκή επιταγή για τους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής του. Ωστόσο αυτή ακριβώς η πολιτική συγκεντρώνει όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά που την καθιστούν, εδώ και έξι χρόνια, όχι μόνο αναξιόπιστη αλλά αναποτελεσματική και, in fine, επικίνδυνη για τη χώρα. Γιατί ακριβώς αυτή η πολιτική του “δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου” του κ. Μητσοτάκη συρρικνώνει το διεθνές αποτύπωμα της χώρας, την περιθωριοποιεί, κρατώντας τη μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων ενώ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον πολλαπλασιασμό ηττών σε μια περίοδο διεθνούς αβεβαιότητας και ανακατατάξεων. Η δε περίπτωση της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής του Σινά συμπυκνώνει, σε μικρογραφία, το modus operandi αυτής της επικίνδυνης ΙΧ εξωτερικής πολιτικής. Ένα modus operandi που συνίσταται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, παθητική στάση και απουσία εθνικής στρατηγικής. “Βλέποντας και κάνοντας” με λίγα λόγια…
Στις 7 Μαΐου φέτος επισκεπτόταν την Αθήνα στο πλαίσιο του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Αιγύπτου με αντικείμενο το καθεστώς της Μονής, ο Πρόεδρος Αλ Σίσι. Σε κοινές τους δηλώσεις Αλ Σίσι και Μητσοτάκης έκαναν λόγο για “συναντίληψη” όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων της Μονής με τον Έλληνα Πρωθυπουργό μάλιστα να εκφράζει και τις ευχαριστίες του προς τον Αιγύπτιο πρόεδρο για το “προσωπικό του ενδιαφέρον” για την “προστασία” της μονής και του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της… Τρεις εβδομάδες μετά, στις 29 Μαΐου, η απόφαση του Αιγυπτιακού δικαστηρίου άλλαζε, σε βάρος της Μονής, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της, ανοίγοντας το δρόμο σε δικαστική δήμευση με απώτερο στόχο την εμπορική εκμετάλλευση από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ενδεικτική, μεταξύ άλλων, και η έντονη αντίδραση του Πατριαρχείου που ζήτησε η Αίγυπτος “ως μία πολιτισμένη και ευνομουμένη χώρα” να σεβαστεί “τας θρησκευτικάς ελευθερίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς”. Όμως η απόφαση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία και η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια: στην περιοχή είναι σε εξέλιξη το, εθνικής σημασίας για την Αίγυπτο πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης Great Transfiguration Project (Μεγάλη Μεταμόρφωση), που, σύμφωνα με τα αιγυπτιακά ΜΜΕ, έχει τη στήριξη του Προέδρου Αλ Σίσι. Τον Δεκέμβριο του 2024, το Παρατηρητήριο Παγκόσμιας Κληρονομιάς προειδοποιούσε με Δελτίο Τύπου με τίτλο “Όρος Σινά: Ένα Ιερό Τοπίο Παραμορφώνεται από Ένα Σχέδιο Μαζικού Τουρισμού”.
Η κατόπιν εορτής “κινητοποίηση” της κυβέρνησης Μητσοτάκη συνοψίστηκε στη συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών, στις αρχές Ιουνίου με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, άνευ απτού αποτελέσματος πέραν γενικόλογων τοποθετήσεων. Όχι τυχαία η κυβέρνηση δεν έχει αξιοποιήσει τη θέση του Μη Μόνιμου Μέλους του ΣΑ του ΟΗΕ. Δεν έχει διεκδικήσει για την υπόθεση της Μονής του Σινά, που από το 2002 αποτελεί αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, την ένταξή της στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς σε Κίνδυνο του διεθνούς οργανισμού. Ενώ μέχρι σήμερα ο κ. Γεραπετρίτης δεν έχει απαντήσει σε κοινοβουλευτική ερώτηση που του έχουμε απευθύνει, στις 2 Ιουνίου, βουλεύτριες και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σχετικά με το ποια ήταν συγκεκριμένα η προετοιμασία της επίσκεψης Σίσι, αν δημεύεται η περιουσία της Μονής, αν η περιβόητη “συναντίληψη” στηρίζεται σε μια απλή “προφορική συνεννόηση”, αν περιλαμβάνει την πλήρη προστασία και αναγνώριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής. Και τέλος αν διαθέτει συγκεκριμένη στρατηγική. Αυτή η σιωπή που μπορεί να εκληφθεί και ως αρνητική απάντηση, δεν ξαφνιάζει. Είτε πρόκειται για τις σχέσεις με την Τουρκία (που δεν κάνει βήμα πίσω στην προώθηση του παράνομου αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”) είτε με τη Λιβύη (που αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας), η κυβέρνηση είναι συνεπής. Εφαρμόζει την ίδια επικίνδυνη εξωτερική πολιτική με πολύ επικοινωνία κι ελάχιστη ουσία. Κάτι που σημαίνει ότι οι μοναχοί του Αγίου Όρους μάλλον θα πρέπει να περιμένουν ένα… θαύμα για τη Μονή Σινά…
