fbpx

Η Ρ. Δούρου στην Espresso Σαββατοκύριακο

Ο δρόμος στην εξωτερική πολιτική του κ. Μητσοτάκη δεν είναι απλά λάθος, είναι επικίνδυνος για την πατρίδα μας γιατί βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα” παρατηρεί μεταξύ άλλων η Ρένα Δούρου, βουλεύτρια και Τομεάρχισσα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μιλώντας στη δημοσιογράφο Βίβιαν Μπενέκου στην Espresso Σαββατοκύριακο. “Ο κ. Πρωθυπουργός από το 2019 εφαρμόζει μια ΙΧ εξωτερική πολιτική χωρίς συνεκτική εθνική στρατηγική είτε πρόκειται για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είτε για τη Μέση Ανατολή ή τα Δυτικά Βαλκάνια” εξηγεί η ίδια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κρούει από την πρώτη στιγμή τον κώδωνα του κινδύνου. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να στραφεί προς μια ενεργητική, πολυδιάσταστη εξωτερική πολιτική, αξιοποιώντας το ότι η χώρα μας είναι πλέον Μη Μόνιμο Μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ. Οφείλει έτσι να αναλάβει ειρηνευτικές πρωτοβουλίες αλλά και να κάνει σαφές ότι απορρίπτει λογικές αλλαγής συνόρων, καταγγέλλοντας το παράνομο αναθεωρητικό αφήγημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” της Τουρκίας. Παράλληλα να επιδιώξει διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ σε αμοιβαία επωφελή βάση, όπως έγινε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ”.

Σε ό,τι αφορά την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, παρατηρεί ότι “έχουμε σταματήσει την πτωτική πορεία, έχουμε ξεκινήσει την αναδιοργάνωση και την άνοιξη προχωράμε στο καταστατικό συνέδριό μας για επανεκκίνηση και ανασυγκρότηση. Δείχνουμε ήδη στους πολίτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση στο πλευρό όλων εκείνων που πλήττονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές της δεξιάς κυβέρνησης”. Υπογραμμίζει ότι η υποψηφιότητα Κατσέλη δείχνει τις μεγάλες, ρεαλιστικές προοπτικές για συνθέσεις και προοδευτική συσπείρωση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “επείγει οι δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις να υπερβούν κομματικά στεγανά και αγκυλώσεις του χθες και να κινηθούν σε ενωτικές λογικές για τη νέα προοδευτική, κοινωνική συμμαχία που είναι απαραίτητη για τη νέα διακυβέρνηση του τόπου”.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις ευρωβουλευτή της Νίκης που ζήτησε απαγόρευση των αμβλώσεων στη χώρα μας, η Ρ. Δούρου παρατηρεί ότι πρόκειται “για απόψεις που συνδέονται με τον σκοταδιστικό, αναχρονιστικό χαρακτήρα της ακροδεξιάς, είτε στις ΗΠΑ, είτε στην ΕΕ ή στη χώρα μας. Είναι απόψεις που στρέφονται κατά των έμφυλων δικαιωμάτων υπό το λάβαρο μιας σταυροφορίας κατά της… woke ατζέντας. Γυρίζουμε στο χθες. Φθάνουμε στο σημείο να πρέπει να εξηγούμε τα βασικά για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των σωμάτων μας!”

Βασικά σημεία της συνέντευξης της Ρ. Δούρου στην Espresso Σαββατοκύριακο

  • Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες των πόλεων της χώρας μας ζητούν κάτι που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι αυτονόητο. Ζητούν δικαιοσύνη, απορρίπτουν την κυβερνητική συγκάλυψη. Καθαρά και ξάστερα. Η κυβέρνηση καταλαβαίνει τώρα ότι τα ψέμματα τελείωσαν. Εμείς, με σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων και τις οικογένειές τους, καταθέσαμε αίτημα για διεξαγωγή προ ημερησίας διάταξης συζήτησης στη Βουλή.

  • Ζούμε μια πολιτικο-κοινωνική δυστοπία όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού, από την Ευρώπη ως τις ΗΠΑ, η Ακροδεξιά με τη στήριξη ή την ανοχή της Δεξιάς, όχι μόνο έχει σηκώσει κεφάλι αλλά διεκδικεί την εξουσία δηλητηριάζοντας τη δημόσια συζήτηση με φέικ νιούζ, αναθεωρητικά αφηγήματα, ρατσισμό, ξενοφοβία, ρητορική μίσους.

  • Ο τραμπισμός είναι νεοσκοταδισμός. Σηματοδοτεί την άρνηση της επιστήμης, των εμβολίων, του ορθού λόγου. Δεν αρνείται μόνο τα έμφυλα δικαιώματα αλλά και την… κλιματική κρίση. Στην ουσία μιλάμε για οπισθοδρόμηση σε ό,τι αφορά στα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Οικουμενικής Διακήρυξης του ΟΗΕ το 1948.

  • Εκείνο που προέχει είναι η ανασυγκρότηση, η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το άνοιγμά του στην κοινωνία. Από κει και πέρα το κάλεσμά μας αφορά όσες και όσους πιστεύουν ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορούμε να δώσουμε μαζί, χωρίς όρους, τον δύσκολο αλλά αναγκαίο αγώνα για την αλλαγή και την ελπίδα στον τόπο. Τον αγώνα της κοινωνικής προόδου κόντρα στις αντιλαϊκές πολιτικές μιας νεοδεξιάς κυβέρνησης που ιδιωτικοποιεί την υγεία, την παιδεία, αφήνει ανεξέλεγκτα τα καρτέλ της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, αδιαφορεί για τις ανάγκες των νέων, των αγροτών, των συνταξιούχων και περιφρονεί το κράτος δικαίου.

Αναλυτικά η συνέντευξη της Ρ. Δούρου στην Espresso Σαββατοκύριακο

Υπάρχει μιά μεγάλη κοινωνική πίεση για το δυστύχημα των Τεμπών, όπως διεφάνη από τις ιδιαίτερα ογκώδεις διαδηλώσεις σε όλη την χώρα. Που θα οδηγήσει αυτό; Είναι μιά ευκαιρία «εκμετάλλευσης του» από την αντιπολίτευση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν λειτουργεί μικροκομματικά και ψηφοθηρικά όπως η ΝΔ όταν ήταν Αξιωματική Αντιπολίτευση και εργαλειοποιούσε εθνικές τραγωδίες για την άνοδό της στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τηρεί θέση ευθύνης για αυτό και στηρίζει το εθνικό αίτημα για δικαιοσύνη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες των πόλεων της χώρας μας ζητούν κάτι που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι αυτονόητο. Ζητούν δικαιοσύνη, απορρίπτουν την κυβερνητική συγκάλυψη. Καθαρά και ξάστερα. Η κυβέρνηση καταλαβαίνει τώρα ότι τα ψέμματα τελείωσαν. Εμείς, με σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων και τις οικογένειές τους, καταθέσαμε αίτημα για διεξαγωγή προ ημερησίας διάταξης συζήτησης στη Βουλή.

Θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να ξανασταθεί στα πόδια του ως ένα μεγάλο κόμμα που μπορεί να δώσει διέξοδο στους πολίτες, μετά από την καταστροφική πορεία που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα;

Έχουμε σταματήσει την πτωτική πορεία, έχουμε ξεκινήσει την αναδιοργάνωση και την άνοιξη προχωράμε στο καταστατικό συνέδριό μας για επανεκκίνηση και ανασυγκρότηση. Δείχνουμε ήδη στους πολίτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση στο πλευρό όλων εκείνων που πλήττονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές της δεξιάς κυβέρνησης. Δεν μένουμε στα λόγια, καταθέτουμε σειρά τεκμηριωμένων προτάσεών όπως αυτή κατά της ερήμωσης της υπαίθρου ή για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στον δημόσιο τομέα, για την καταπολέμηση της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας. Αλλά και για το κρίσιμο θέμα των τραπεζικών καρτέλ και της ανάγκης για έναν βιώσιμο τραπεζικό τομέα σε μια βιώσιμη οικονομία και κοινωνία.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η ζημιά που προκάλεσε ο Κασσελάκης ίσως είναι μη αναστρέψιμη. Εσείς πως πιστεύετε ότι θα επιστρέψουν οι ψηφοφόροι σας;

Με πολλή δουλειά και με πραγματική εξωστρέφεια. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν εκείνοι που μας ψήφισαν αλλά και νέοι.  Όπως ήδη ανέφερα, σταματήσαμε την πτώση και έχουμε ξεκινήσει την ανάταξη του κόμματος. Πρέπει να σας πω ότι από τις επαφές μου στις οργανώσεις, τα μηνύματα στο προσκλητήριο του Προέδρου Σ. Φάμελλου δεν είναι μόνο θετικά αλλά είναι αισιόδοξα.

Τελικά τι γεύση σας άφησε ο Στέφανος Κασσελάκης σε ότι αφορά την προσωπική σας επαφή;

Δεν είναι θέμα… γεύσεων αλλά πολιτικών και θεωρώ ότι ορθά γυρίσαμε σελίδα.

Γιατί η αριστερά ή η κεντροαριστερά, περνάει μιά τέτοια κρίση; Ο Μητσοτάκης φταίει;

Ζούμε μια πολιτικο-κοινωνική δυστοπία όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού, από την Ευρώπη ως τις ΗΠΑ, η Ακροδεξιά με τη στήριξη ή την ανοχή της Δεξιάς, όχι μόνο έχει σηκώσει κεφάλι αλλά διεκδικεί την εξουσία δηλητηριάζοντας τη δημόσια συζήτηση με φέικ νιούζ, αναθεωρητικά αφηγήματα, ρατσισμό, ξενοφοβία, ρητορική μίσους. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε για ψηφοθηρικούς λόγους, να αναιρέσει τον εαυτό του όταν ψήφιζε τον γάμο των ομόφυλων για να ευθυγραμμιστεί με τον τραμπισμό, δηλώνοντας ότι “υπάρχουν μόνο δύο φύλα”. Για αυτό και επείγει οι δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις να υπερβούν κομματικά στεγανά και αγκυλώσεις του χθες και να κινηθούν σε ενωτικές λογικές για τη νέα προοδευτική, κοινωνική συμμαχία που είναι απαραίτητη για τη νέα διακυβέρνηση του τόπου. Είναι ενδεικτικό το γεγονός της υποψηφιότητας Κατσέλη που έδειξε τις μεγάλες, ρεαλιστικές προοπτικές για συνθέσεις και προοδευτική συσπείρωση.

Η Νέα Αριστερά, θα μπορούσε τώρα να επιστρέψει στο σπίτι της;

Εκείνο που προέχει είναι η ανασυγκρότηση, η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το άνοιγμά του στην κοινωνία. Από κει και πέρα το κάλεσμά μας αφορά όσες και όσους πιστεύουν ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορούμε να δώσουμε μαζί, χωρίς όρους, τον δύσκολο αλλά αναγκαίο αγώνα για την αλλαγή και την ελπίδα στον τόπο. Τον αγώνα της κοινωνικής προόδου κόντρα στις αντιλαϊκές πολιτικές μιας νεοδεξιάς κυβέρνησης που ιδιωτικοποιεί την υγεία, την παιδεία, αφήνει ανεξέλεγκτα τα καρτέλ της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, αδιαφορεί για τις ανάγκες των νέων, των αγροτών, των συνταξιούχων και περιφρονεί το κράτος δικαίου.

Ως τομεάρχης Εξωτερικών, που είστε, πιστεύετε ότι η κυβέρνηση βαδίζει σε λάθος δρόμο όσον αφορά την συγκεκριμένη πολιτική της, πχ σε ελληνοτουρκικά, Ουκρανία, ΗΠΑ κλπ;

Ο δρόμος στην εξωτερική πολιτική του κ. Μητσοτάκη δεν είναι απλά λάθος κα Μπενέκου. Είναι επικίνδυνος για την πατρίδα μας γιατί βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα. Εξηγούμαι: ο κ. Πρωθυπουργός από το 2019 εφαρμόζει μια ΙΧ εξωτερική πολιτική χωρίς συνεκτική εθνική στρατηγική είτε πρόκειται για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είτε για τη Μέση Ανατολή ή τα Δυτικά Βαλκάνια. Το δε δόγμα του “δεδομένου συμμάχου” που εφαρμόζει, ειδικά σήμερα, εποχή Τραμπ που προωθεί το δίκαιο του ισχυρού, την απόρριψη της διπλωματίας, τις παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών, τις απειλές για προσαρτήσεις κ.α., γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο. Και αυτό γιατί συνεπάγεται όρους υποτέλειας και δορυφοροποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κρούει από την πρώτη στιγμή τον κώδωνα του κινδύνου. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να στραφεί προς μια ενεργητική, πολυδιάσταστη εξωτερική πολιτική, αξιοποιώντας το ότι η χώρα μας είναι πλέον Μη Μόνιμο Μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ. Οφείλει έτσι να αναλάβει ειρηνευτικές πρωτοβουλίες αλλά και να κάνει σαφές ότι απορρίπτει λογικές αλλαγής συνόρων, καταγγέλλοντας το παράνομο αναθεωρητικό αφήγημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” της Τουρκίας. Παράλληλα να επιδιώξει διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ σε αμοιβαία επωφελή βάση, όπως έγινε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Επείγει επίσης να πάρει πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΕΕ για την στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης απέναντι στις επιθετικές, επεκτατικές τάσεις της Ουάσινγκτον.

Ποια η άποψη σας στην θέση του Τράμπ αλλά και επιστημόνων της βιολογίας κυρίως, ότι τα φύλα είναι δύο, άντρας και γυναίκα;

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Ο τραμπισμός είναι νεοσκοταδισμός. Σηματοδοτεί την άρνηση της επιστήμης, των εμβολίων, του ορθού λόγου. Δεν αρνείται μόνο τα έμφυλα δικαιώματα αλλά και την… κλιματική κρίση. Στην ουσία μιλάμε για οπισθοδρόμηση σε ό,τι αφορά στα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Οικουμενικής Διακήρυξης του ΟΗΕ το 1948. Η επίθεση του τραμπισμού στα έμφυλα δικαιώματα εντάσσεται στην ευρύτερη πολιτική Τραμπ κατά των ομοσπονδιακών προγραμμάτων, που χρονολογούνται από το 1960, για την προώθηση της διαφορετικότητας, της ισότητας και της συμπερίληψης γυναικών, μαύρων, κα, σε χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια, κα. Ένα από τα πρώτα Προεδρικά Διατάγματα που υπέγραψε ο Τραμπ αφορούσε στην κατάργησή τους…

Ο ευρωβουλευτής της «Νίκης», Αναδιώτης ζήτησε να απαγορευθούν οι αμβλώσεις στην χώρα μας, σε συνέχεια μιάς περίεργης συζήτησης που άνοιξε στην Αμερική για το ζήτημα αυτό. Πως ακούτε αυτές τις απόψεις;

Δυστυχώς κα Μπενέκου δεν πρόκειται για περίεργη συζήτηση. Αλλά για απόψεις που συνδέονται με τον σκοταδιστικό, αναχρονιστικό χαρακτήρα της ακροδεξιάς, είτε στις ΗΠΑ, είτε στην ΕΕ ή στη χώρα μας. Είναι απόψεις που στρέφονται κατά των έμφυλων δικαιωμάτων υπό το λάβαρο μιας σταυροφορίας κατά της… woke ατζέντας. Γυρίζουμε στο χθες. Φθάνουμε στο σημείο να πρέπει να εξηγούμε τα βασικά για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των σωμάτων μας! Το γνωστό “δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου, θέλω να είμαι ο εαυτός μου” ξαναγίνεται επίκαιρο. Το ίδιο όμως επίκαιρη παραμένει και η αποφασιστικότητά μας κόντρα στον οπισθοδρομικό παροξυσμό. Εννοείται ότι δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω!

Ποιά η τελευταία ταινία ή θεατρική παράσταση που είδατε; Στην τηλεόραση ποιό σίριαλ σας έχει κερδίσει φέτος;

Πέρσι είδα την Άνοδο του Αρτούρο Ούι στο θέατρο Ark σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη. Ένα απίστευτα διαχρονικό έργο του Μπρεχτ για την άνοδο της ακροδεξιάς, τις συμμαχίες της με το κεφάλαιο, την διάβρωση των ελευθεριών, κλπ. Παίχθηκε για πρώτη φορά πριν από 67 χρόνια και σήμερα μοιάζει με δημοσιογραφικό ρεπορτάζ! Σήριαλ στην τηλεόραση σπάνια βλέπω κυρίως ελλείψει χρόνου. Προσπαθώ χωρίς μεγάλη επιτυχία είναι η αλήθεια να δω στο ertflix κάποιο ντοκιμαντέρ. Όπως το “Άνθρωποι Εκθέματα”. Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για ένα ξεχασμένο θέμα που αφορά την μαύρη κηλίδα της αποικιοκρατίας. Είναι η ιστορία των ανθρώπων που παρουσιάζονταν σαν εκθέματα σε ζωολογικούς κήπους σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ιαπωνία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ποιές είναι οι αγάπες της ζωής σας, σήμερα που μιλάμε;

Η σταθερή πίστη σε ανθρώπους με συνέπεια ζωής σε ιδανικά και αξίες. Σε μια εποχή λόγων μίσους, ανιστόρητων αναθεωρήσεων, διαστρεβλώσεων, ψεμάτων που πλασσάρονται πομπωδώς ως αλήθειες, είναι πολύτιμοι βράχοι ζωής.

Μια ωραία ημέρα τι θα περιελάμβανε για εσάς;

Κλειστό κινητό και άπλετο χρόνο για διάβασμα. Η στοίβα με τα προς ανάγνωση βιβλία μεγαλώνει επικινδύνως

Share This