Tης Ρένας Δούρου, Free Sunday, 28 Μαΐου 2011
“Και τι κάνει η αστυνομία; Δεν πρέπει να δείξει περισσότερη πυγμή;” Πρόκειται για μια εντελώς λάθος προσέγγιση, ενός σώματος που ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι χρήσιμο στην κοινωνία και όχι να την έχει απέναντί του, στοχοποιώντας κατά καιρούς ολόκληρα τμήματά της, όπως νέους, διαμαρτυρόμενους εργαζόμενους, συνταξιούχους που εκφράζουν την οργή τους για την μείωση των συντάξεών τους, αλλά και μετανάστες, οι οποίοι όταν δεν γίνονται αντικείμενο “αστυνομικού ζήλου”, αφήνονται βορά στους χρυσαυγίτες, που θέλουν να “καθαρίσουν” την πρωτεύουσα από τη “βρώμα”… Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου έχει πλέον καταστεί έμβλημα μιας Αστυνομίας τυφλού οργάνου της βίαιης καταστολής, όπου προστίθενται απόπειρες σαν κι αυτή κατά του Γιάννη Καύκα και τα παλαιότερα, αλήστου μνήμης περιστατικά «ζαρντινιέρας».
Στο πλαίσιο της εσκεμμένης παραπληροφόρησης, που θέλει την Αριστερά και συγκεκριμένα το Συνασπισμό να μην έχει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς ΠΡΕΠΕΙ να ΑΝΑΜΟΡΦΩΘΕΙ η Ελληνική Αστυνομία, έχει έλθει πλέον ο καιρός οι πάντες να σκύψουν με προσοχή σε όσα προτείνει το κόμμα εδώ και καιρό. Γιατί ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι και ο χρόνος μετράει αντίστροφα: η Ελλάδα δεν μπορεί να διαθέτει ένα αστυνομικό σώμα που πάσχει σε απελπιστικό βαθμό από τη γάγγραινα της ακροδεξιάς παρουσίας στο εσωτερικό του. Το απόστημα αυτό πρέπει να σπάσει! Η εκάστοτε πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του σώματος της Αστυνομίας φέρουν ακέραια την ευθύνη για τον άμεσο ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ της – μια αναγκαιότητα που πλέον δεν χωρά άλλη αναβολή. Ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας συνιστά τη sine qua non προϋπόθεση, που θα οδηγήσει στη ριζική αλλαγή της συμπεριφοράς τους – έναντι των νέων, των εργαζομένων, των μεταναστών.
Στις 25 Ιανουαρίου, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Μουλόπουλος και Δρίτσας συναντήθηκαν με το Διοικητικό Συμβούλιο Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, και εξέφρασαν τη στήριξής τους στα μισθολογικά αιτήματά τους, αλλά και στηλίτευσαν τη χρησιμοποίηση των ΜΑΤ στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής, ενώ υπογράμμισαν την ανάγκη να περιφρουρηθεί το επάγγελμα από φαινόμενα αυθαιρεσίας και να ενισχυθεί ο κοινωνικός του χαρακτήρας.
Με άλλα λόγια, το τετράπτυχο της παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ για τα Σώματα Ασφαλείας στη χώρα μας, στον 21ο αιώνα, με τις ανοικτές κοινωνικές και μεταναστευτικές προκλήσεις και λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις σκέψεις και τα επανειλημμένα διατυπωμένα αιτήματα της ΠΟΑΣΥ και της ΠΟΑΞΙΑ θα μπορούσε να συνοψισθεί στα εξής:
-εκδημοκρατισμός, με σπάσιμο των φασιστικών στεγανών που έχουν καταστήσει ομήρους τους απλούς αστυνομικούς,
-ενίσχυση του κοινωνικού χαρακτήρα του σώματος, στην κατεύθυνση της προστασίας και όχι της καταστολής δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών,
-στηλίτευση των αυθαιρεσιών και της βίας κατά κοινωνικών ομάδων,
-εξασφάλιση αξιοπρεπών αποδοχών των αστυνομικών και σωστή εκπαίδευση (κυρίως σε ό,τι αφορά στη χρήση όπλων, τη χρήση μη βίαιων μέσων, να μην στελεχώνονται τα ΜΑΤ από αποφοίτους των σχολών κ.λ.π.).
Παράλληλα, ο αστυνομικός χρειάζεται την κοινωνική αναγνώριση αλλά και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί, πριν από όλα, να καταργηθεί ο αποκλειστικός έλεγχος της αστυνομίας από την κυβέρνηση και να ανατεθεί στη διακομματική επιτροπή της Βουλής για τα Σώματα Ασφαλείας.
Εν τω μεταξύ, όμως, υπάρχει και η πραγματικότητα του «κυβερνητικού έργου» στην Αστυνομία: εάν σου κλέψουν την πιστωτική σου κάρτα, και προσέλθεις στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς σου, καταβάλλεις 100 ευρώ παράβολο, ώστε να πάρεις τη σχετική βεβαίωση, ενώ για την έκδοση της κλαπείσας αστυνομικής ταυτότητάς σου θα περιμένεις έξι μήνες. Αντίθετα, αν δηλώσεις «απώλεια», παραλαμβάνεις τη νέα σου ταυτότητα αυθημερόν, συνεισφέροντας στο προφίλ του κ. Παπουτσή, και στους πίνακες που δείχνουν μείωση των κλοπών…
