Όταν αγνοούμε την αλήθεια…
Με ψυχραιμία αντέδρασε η κυπριακή κυβέρνηση στην ταυτοποίηση των λειψάνων ακόμη πέντε αγνοούμενων εθνοφρουρών, υπόθεση που αυτές τις ημέρες ξύνει τις πληγές που άνοιξαν στην Κύπρο με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης κάλεσε την Τουρκία “να σεβαστεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και να δώσει στη δημοσιότητα τα αρχεία του τουρκικού στρατού”.
Ο εκπρόσωπος δεν υιοθέτησε πρόταση που διατυπώθηκε εν θερμώ να προσφύγει η Κύπρος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατά της Τουρκίας για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Η Λευκωσία επιμένει στη διερεύνηση του ανθρωπιστικού θέματος των αγνοουμένων, έργο που από το 2002 προωθείται από μικτή επιτροπή υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Στο έργο αυτό έχουν συμβάλει και δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου.
Η κυπριακή κυβέρνηση έχει αποδεχθεί ότι υφίσταται θέμα και Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων, ήδη από την εποχή της δράσης των παρακρατικών του Γρίβα. Στην επίσημη ιστοσελίδα της η κυπριακή κυβέρνηση δημοσιεύει τον πλήρη κατάλογο των 1.619 Ελληνοκυπρίων και των 500 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων και αποφεύγει να εμπλέξει ένα θέμα ανθρωπιστικής προτεραιότητας με τη δαιδαλώδη πολιτική πορεία των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του πολιτικού προβλήματος.
Όταν η κυπριακή κυβέρνηση χειρίζεται με τόση λεπτότητα και υπευθυνότητα το θέμα των αγνοουμένων, τι ωφελούν εκρήξεις “εθνικής ευαισθησίας” από πολιτικούς παράγοντες στην Ελλάδα;
Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η κυπριακή τραγωδία δεν είναι αποδεκτό να αντιμετωπίζεται με στερεότυπα του στυλ “να ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου”, λες και υπάρχει κάποιος “φάκελος” καταχωνιασμένος και κάποια αλήθεια που κρύβεται. Όλα είναι γνωστά! Υφίστανται, όμως, οι πολιτικές προϋποθέσεις ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη με την επανένωση της νήσου σε δικοινοτική – διζωνική βάση;
Ν.Φ.
Η ΑΥΓΗ, 12-8-2009
