της Ρένας Δούρου, εφημ. Ελευθεροτυπία 21/4/2009
Την παρομοίωση των διαδικασιών επίλυσης του Κυπριακού με την άνοδο στο Γολγοθά επέλεξε ο πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας Δ. Χριστόφιας, στο καθιερωμένο μήνυμα για την εορτή της Αναστάσεως, ενώ δεν έσπευσε να σχολιάσει τα επιβεβαιωμένα πια σήμερα exit polls, που ήθελαν τον Ντερβίς Έρογλου νικητή στις εκλογές. Στις φειδωλές του δηλώσεις, περιορίστηκε να αναφερθεί στις μεγαλύτερες δυσκολίες που θα υπάρξουν, όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού, μετά την εκλογή Έρογλου.
Της νίκης του δεξιού Έρογλου στις εκλογές των κατεχομένων προηγήθηκε η επίσκεψη του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, με αμφισβητούμενα αποτελέσματα για τον τουρκοκύπριο ηγέτη, τουλάχιστον για όποιον διαβάζει σωστά το ανακοινωθέν που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Είναι ρητή η τοποθέτηση των ΗΠΑ για αναγνώριση μόνο μίας κυβέρνησης στην Κύπρο, αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ χαιρετίζεται η ηγετική στάση του Δημήτρη Χριστόφια στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, καθώς και η υποστήριξη των ΗΠΑ για επίτευξη λύσης που να επανενώνει την Κύπρο, στο πλαίσιο μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Όμως, όσοι παρακολουθούν την πορεία του σημερινού νικητή των εκλογών, Ντερβίς Έρογλου, γνωρίζουν ότι δεν υπήρξε ιδιαίτερα φανατικός υποστηρικτής αυτής της προοπτικής. Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων-εποίκων, περίπου 100.000 επί των 161.000 εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, οι οποίοι, στην πλειοψηφίας τους, δεν επιζητούν την επίλυση του Κυπριακού, αφού αυτή μπορεί να οδηγήσει στην απομάκρυνση των περισσοτέρων από το νησί.
Πάντως, ο Ντερβίς Έρογλου, αμέσως μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, κατέφυγε σε καθησυχαστικές δηλώσεις υποστήριξης, τόσο της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων όσο και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ προσωπικά. Με τη διαφορά, ότι η υποστήριξη θα είναι «έμπρακτη», όπως είπε, αφού θεωρεί πολύ φυσικό ο Ταλάτ να συνοδεύεται στις διαπραγματευτικές συναντήσεις από έναν εκπρόσωπο του κόμματος Εθνικής Ενότητας, ενώ δεν παρέλειψε την αναφορά του στη βοήθεια από τη «μητέρα πατρίδα», όσον αφορά τις συζητήσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων…
Αλλά η «μητέρα πατρίδα», σε μόλις οκτώ μήνες, τον Δεκέμβριο του 2009, θα αντιμετωπίσει την αξιολόγηση της ενταξιακής της πορείας στην ΕΕ. Αυτό το χρονικό και ουσιαστικό ορόσημο, θα μπορούσε να είναι ένα σοβαρό κίνητρο για την Τουρκία, σε σχέση με τη στάση της στο Κυπριακό. Ωστόσο, στην πολιτική ατζέντα της γείτονος τον τελευταίο καιρό διαφαίνονται άλλες προτεραιότητες, ενώ οι προσδοκίες για την αποτελεσματικότητα της «χημείας» των παλιών συντρόφων Χριστόφια-Ταλάτ φαίνονται να μειώνονται, όσο περνά ο καιρός, με τον Ταλάτ πλέον δέσμιο του Έρογλου και ολοένα πιο αποδυναμωμένο. Εντούτοις, αυτή η «χημεία», δηλαδή, η λογική της συνύπαρξης και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης των δυο κοινοτήτων, είναι και η μόνη διέξοδος για την επίλυση του Κυπριακού, για τον ίδιο των κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, που θα πρέπει, επιτέλους, να πάψουν να κουβαλούν τους σταυρούς τους, και από τις δύο πλευρές του λόφου…
Γολγοθά συνέχεια…
