Συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία, 30/05/2006
«Πολύ σωστά έκανε ο κ. Στεφανόπουλος και κατέθεσε την πρότασή του», λέει η Ρένα Δούρου, αλλά θεωρεί ότι η επιτυχία του εγχειρήματος εξαρτάται από τέσσερα ζητήματα:
1 Τα μυθεύματα με τα οποία αντιμετωπίζει τα τελευταία χρονια η Ελλάδα τις ελληνοτουρκικές κρίσεις. Κρίσεις του είδους «μπόρα είναι θα περάσει» και «η Τουρκία εξάγει την εσωτερική της κρίση».
2 Την πανάκεια της ένταξης της Τουρκίας στην Ελλάδα. Η κ. Δούρου δηλώνει υπέρμαχος των διευκολύνσεων από πλευράς Ελλάδας αλλά θεωρεί ότι «υπάρχει οροφή στην πολιτική αποτελεσματικότητα του μέτρου».
3 Την έλλειψη στρατηγικής από πλευράς Ελλάδας, που την εμποδίζει ακόμη και να κεφαλαιοποιήσει γεγονότα όπως τις παραπάνω διευκολύνσεις. «Μοιάζει σαν να φοβόμαστε να υπάρχουν προτάσεις», λέει.
4 Το πολιτικό κόστος που συνοδεύει την προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης. «Το διεθνές δίκαιο δεν το θυμόμαστε κατά περίπτωση να ομνύουμε σε αυτό όταν θέλουμε να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας και να τα μασάμε όταν μιλάμε για τη Χάγη».
«Να προσφύγουμε στο διεθνές δικαστήριο, λέει η κ. Δούρου αλλά προετοιμασμένοι και με συναίνεση. Η λογική της παρέλκυσης οδηγεί σε νεκρούς πιλότους, χαμένα κονδύλια για άλλους τομείς ακόμη και για την διακλαδικότητα εντός των ενόπλων δυνάμεων». Πόσο όμως εφαρμόσιμη θα είναι εντός της Τουρκίας με το γνωστό «βαθύ κράτος» κάθε απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης; «Μα αν το βαθύ κράτος δεν ακούει από Χάγη, τότε από τι θα ακούσει; Εχουμε μια γειτονική χώρα που ζει με αυτή την αντίφαση, των στρατιωτικών που στηρίζουν το κοσμικό κράτος και της κυβέρνησης που κοιτάζει προς το Ισλάμ. Αν περιμένουμε η Τουρκία να γίνει είτε στρατοκρατική είτε θεοκρατική για να λύσουμε τις διαφορές μας, υποθηκεύουμε το μέλλον μας με νεκρούς πιλότους. Υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί στους οποίους οφείλουμε να δώσουμε τις μάχες μας με τις τέσσερις προϋποθέσεις που προανέφερα».
Χωρίς στρατηγική…
