Άρθρο της Ρένας Δούρου στην εφημερίδα Μακεδονία , 30/06/2008
Το σκάνδαλο της Siemens δεν είναι μια υπόθεση συνηθισμένης παραβατικής λογικής κάποιων στελεχών που είχαν εξουσία ή βρέθηκαν κοντά σε αυτή. Είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Είναι το σκιαγράφημα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα, του τρόπου που λαμβάνονται οι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις της χώρας και που καθορίζονται οι εξελίξεις.
Με βάση τα όσα αποκαλύπτονται από τις έρευνες, αποτελούσε πάγια πολιτική της Siemens το 8% των ετήσιων εσόδων της από την Ελλάδα να πηγαίνει σε μίζες στελεχών υπουργείων και ΔΕΚΟ, ενώ το 2% των ετήσιων εσόδων της για λάδωμα στελεχών των δυο μεγάλων κομμάτων, με μέρος των χρημάτων να καταλήγει και στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η επιχείρηση δεν είχε στηθεί τυχαία. Υπήρχαν συγκεκριμένα στελέχη στη Γερμανία και αλλού, όπου γινόντουσαν οι δουλειές, που είχαν… “συγκεκριμένες χρεώσεις”. Η κεντρική διοίκηση της εταιρείας στη Γερμανία είχε δυο ξεχωριστά μαύρα ταμεία, από τα οποία έδινε μίζες στους αποδέκτες τους σε μετρητά, τραπεζικούς λογαριασμούς και τραπεζικές θυρίδες από το 1994 μέχρι το 2001 ενώ από το 2001 έως το 2005 χρησιμοποιούσε ένα εκτεταμένο και πολυδαίδαλο δικτύου off shores εταιρειών.
Εδώ και λίγες εβδομάδες χάρη στην γερμανική και αμερικανική δικαιοσύνη, αλλά και στις προσπάθειας κάποιων Ελλήνων δημοσιογράφων, έρχονται σταδιακά στο φως της δημοσιότητας σκάνδαλα. Σκάνδαλα, που δυστυχώς, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηδάκης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς έσπευσαν να προδικάσουν ότι δεν εμπλέκονται σε αυτά κόμματα και πολιτικά πρόσωπα. Τα γεγονότα, βεβαίως, τους διέψευσαν.
Οι υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται η Siemens μόνο τυχαίες δεν είναι. Πρόκειται για καίρια θέματα, που σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια, τις τηλεπικοινωνίες, τις μεταφορές κ.α. Σε όλα τα μεγάλα θέματα που απασχόλησαν ή και δίχασαν κατά καιρούς την ελληνική κοινωνία εμπλέκεται ο γερμανικός κολοσσός με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μιλάμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το μετρό, τα συστήματα παρακολούθησης, τον ΟΤΕ, τις φρεγάτες, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά κ.ο.κ. Αν φρεσκάρουμε τη μνήμη μας εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι για όλα αυτά δόθηκαν σκληρές πολιτικές μάχες. Με τον ΣΥΝ να είναι απέναντι σε όλες αυτές τις επιλογές. Και να κατηγορείται ότι είναι οπισθοδρομικός, ότι δεν θέλει την ανάπτυξη, ότι πολεμά τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Έως και ανθέλληνες μας είπαν…Βεβαίως οι πιο κυνικοί μας έλεγαν “έτσι γίνονται οι δουλειές”. Και φαίνεται πως είχαν δίκιο…
Η συζήτηση που έχει ξεσπάσει με αφορμή το σκάνδαλο πλήττει και τα δυο μεγάλα κόμματα, το μαρτυρούν άλλωστε οι δημοσκοπήσεις(ΜRB, 71% “φταίνε και οι δυο”).
Τα πλήττει όμως πρώτα και κύρια, όπως είδαμε κι από την πρόσφατη προ ημερησίας συζήτηση στη βουλή, η παντελής απουσία βούλησης και των δυο κομμάτων να αλλάξουν τα πράγματα. Με τον κ. Καραμανλή να ρητορεύει ωσάν να βρίσκεται ακόμη στην αντιπολίτευση –τότε που ζητούσε μια εξεταστική επιτροπή την εβδομάδα, ενώ τώρα διατείνεται ότι κάτι τέτοιο θα συσκοτίσει το έργο της δικαιοσύνης και τον κ. Παπανδρέου να διαγκωνίζεται σε κάποια υποτιθεμένη κλίμακα διαφάνειας για το ποιος είναι πιο έντιμος. Απλά να θυμηθούμε-γιατί δεν έχουμε όλοι οι πολίτες μνήμη ψαριού, ότι για τις μίζες στα εξοπλιστικά η εξεταστική που διεξήχθη ταυτόχρονα δεν έθιξε τα πορίσματα της δικαιοσύνης. Να θυμηθούμε, βεβαίως, από την άλλη ότι τουλάχιστον 30 εξεταστικών τα πορίσματα αναπαύονται σε κάποιο γραφείο του ελληνικού κοινοβουλίου χωρίς ποτέ να έχει βρεθεί υπεύθυνος.
Παντελής απουσία βούλησης που καμουφλάρεται πίσω από ανούσιες στιχομυθίες για το εάν είναι ορθότερη η εξεταστική από τη διακομματική, και σε κατηγορίες τύπου «τι μιλάτε εσείς που φύγατε από την αναθεώρηση;» Λες κι αλήθεια χρειάζεται εξεταστική, διακομματική ή αναθεώρηση για να είναι επιτέλους οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου τούτου έντιμοι;
Την ίδια στιγμή αυτή η συζήτηση ή ορθότερα σε αυτό το στάδιο η σπερμολογία θρέφει τον ανθό του λαϊκισμού “όλοι ίδιοι είστε”, επιτρέποντας σε κάποιους πολιτικούς αρχηγούς να περιφέρονται από τηλεοπαράθυρο σε τηλεπαράθυρο και να καταγγέλλουν πράγματα που δεν μπορούν να αποδείξουν την επόμενη.
Για αυτό απαιτείται η άμεση πολιτική διερεύνηση της υπόθεσης από τη Βουλή. Δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να παριστάνει τον δικαστικό κλητήρα στέλνοντας όλες τις μεγάλες υποθέσεις, βλ. απαγωγές, υποκλοπές, ομόλογα στη δικαιοσύνη για να ξέχνιουνται λίγο αργότερα από το επόμενο σκάνδαλο. Και από κει και πέρα, πρέπει οι υγιείς δυνάμεις του τόπου να κάτσουν να συζητήσουν διεξοδικά τα θέματα της διαφθοράς και της διαπλοκής, χωρίς υπερβολές και με διάθεση για μικροκομματικά οφέλη. Και φυσικά χωρίς υποκρισία, όπως αυτή που ξεχειλίζει τις τελευταίες ημέρες στα τηλεπαράθυρα και στους λόγους-δηλώσεις των πολιτικών.
Σε αυτόν τον αγώνα ο ΣΥΝ θα είναι πρωτοπόρος.
