fbpx

Άρθρο της Ρένας Δούρου στην εφημερίδα Kosmonews, 16.12.2008
mat2Την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, μονάχα ένα είναι οδυνηρά αμετάκλητο: η απώλεια ζωής ενός 15χρονου παιδιού από έναν αστυνομικό-πιστολά, έναν «ράμπο». Ένας πραίτορας, ένας ραβδούχος των Εξαρχείων πυροβόλησε και σκότωσε εν ψυχρώ ένα παιδί που είχε πάει να γιορτάσει με τους φίλους του. Θα μπορούσε να ήταν το δικό του παιδί…
Στο μακρύ κατάλογο των νεκρών που αθροίζει το σύστημα αυθαιρεσίας, καταστολής και αστυνομοκρατίας η κυβέρνηση της Ν.Δ, προστέθηκε ακόμη ένας ανήλικος.
Η επανίδρυση του κράτους που υποσχέθηκε η ΝΔ πριν από τέσσερα χρόνια, εκείνο το «σεμνά και ταπεινά» οδήγησε στο «προκλητικά και με…σιδερογροθιά». Ο πρωθυπουργός έχοντας από καιρό χάσει το ηθικό πλεονέκτημα υπερασπιζόμενος υπουργούς του για να τους παραιτήσει λίγο αργότερα, αρνούμενος να δει σκάνδαλα, όπως το Βατοπέδι, αρνείται να αποδεχτεί έστω και μια εκτονωτική παραίτηση. Την ίδια στιγμή, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιλέγει τη δοκιμασμένη επικοινωνιακή τακτική του «ωρίμου φρούτου». Όμως, κανείς τους δε βλέπει, δεν αφουγκράζεται την οργή των νέων που αποκτούν πτυχία κουρελόχαρτα για μισή δουλειά, μισή αμοιβή, μισή ζωή.
Η κυβέρνηση βουλιαγμένη στις ευθύνες που αρνείται πεισματικά να αναλάβει ασχολείται με μικροπολιτικούς υπολογισμούς και τακτικισμούς. Όπως όλα έδειξαν το προηγούμενο διάστημα και χωρίς να μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα τι μας επιφυλάσσουν στο άμεσο μέλλον, η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να συμβάλει στην εκτόνωση της έντασης, δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί για τη δικαιοσύνη, για το μέλλον όλων μας, νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία.
Διέξοδος για τη χώρα ολόκληρη, φυγή προς τα εμπρός για όλους μας δεν μπορεί να είναι άλλο από την απόσυρση αυτής της κυβέρνησης. Η συνεχιζόμενη ένταση δημιουργεί άλλοθι για την περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών και κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως εκείνη η απλή βόλτα που επιχείρησαν να κάνουν Σάββατο απόγευμα ο Αλέξης με τους φίλους του.
Εμείς όλοι και όλες, οι δημοκρατικοί πολίτες γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η απάντηση στη βία, στον εμπαιγμό των προεκλογικών υποσχέσεων που ξεχνιούνται την επόμενη, στη χειροτέρευση της ποιότητας ζωής μας είναι οι ενωτικές κινητοποιήσεις και όχι η καλλιέργεια φόβου και συντηρητικών αντανακλαστικών μέσα από τις καταστροφές και τους βανδαλισμούς.
Γιατί στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Share This